Xatni óqiy boshladim
" Bu xatni yozishga zórg`a jur`at qildim. Meni hayosizga y&oymang iltimos. Bu uyatsizligimni kechiring. Men,men... Men sizni sevib qoldim. Iltimos meni kechiring! Men haqimda not&og`ri hayollarga bormang. Bilasiz yaqinda biz Toshkentga qaytib ketamiz. Shu bois, men sizni boshqa ko`rolmasligim mumkin. Meni to`g`ri tushuning. Men sizsiz yashay olmayman...

*CHAROS*... "

Xatni óqidim-u hayratdan qotib qoldim. T&og`risi ham xafa bóldim,ham xursand...
Xafaligimni sababi "erkak bo`lib turib, unga sevgimni aytolmadim. U qiz bola b&ola turib... Uni menga befarqmasligini sezgandim-ku! Bechora qiz endi k&ozimga qaramaydi!" ich-ichimdan shunaqa hayollar o`tdi.

Xursandligimni sababi men sevgan inson meni ham sevardi. Naqadar baxt?
Shu kuni uxlay olmadim. Faqat tongda biroz mizg`ib olibman. Ertasiga kutilgandek b&oldi. U mendan &ozini olib qochardi,k&ozlarimiz nogoh t&oqnashib qolsa yugurib ketib qolardi. Bir hafta shunaqa ótib ketdi. Men ahmoq uni xafa qilyotganimni bilmasdim. U kundan-kunga asabiy bo`lib borardi. Men bor joyga qadamini bosmaydigan b&oldi. Buni sababi "sevgimni rad qildi"deb o`ylabdi. Buni keyinchalik bildim

Keyin zo`rg`a 10 kunlardan keyin javob xati yozishga qaror qildim

"Bir gap aytaymi? Faqat kulmaysan. Men ham seni sevaman. &Osha kuni men senga sevgi izhor qilmoqchidim. Biroq...
Ertaga yana muzqaymoqga ketishganda uyda qol. Faqat ózing. Gaplashib qolaylik"

Xatni shunaqa qilib tugatdim. Ertasiga oshxonada payti xatni q&oliga qistirib o`zim yana ketib qoldim. Kechgacha k&ochada yurdim. Hamma bog`ga ketishi bilanoq uyga kelib eshikni sevgilim Charos ochdi. Qarasam juda xursand, lekin baribir gapirmasdi. U xonasiga kirib ketdi. 5 daqiqadan keyin izidan kirdim. Qarasam xona sveti o`chik xona qorong`u. Telimni yoqib qarasam Kravat ustida oynaga tikilib &otiribdi. Asta borib uni yoniga &otirdim
-SALOM SEVGILIM!

Shunday deganimni bilaman u meni quchoqlab oldi. T&og`risi u haqda hayollarim bu qilgan ishidan bir zum ayniganday bóldi.
Va nihoyat sekin gapirdi:
-Sizga kotta rahmat!
-nega?
-ishonganiz uchun

Sekin uni sochlarini silab yana gap boshladim.
-BILasanmi seni qanchalik sevishimni
-y&oq,qancha?
-Bilmaganing ma`qul. Y&oqsa aqldan ozib qolasan
- Men aqldan ozib b&olganman. Ahmoqligim uchun kechiring
-Aslo y&oq! Men seni ahmoqliging uchun jazolayman.

Qarasam charos k&ozlari kotta-kotta ochilib ketibdi. Men vaqtni boy bermay lablariga lablarimni bosdim. U sal tipirchiladi-yu,keyin boshimni silab boshladi. U haqda battar hayollarim buzildi. Uni qattiqroq o`pib,bo`yinlariga &otdim. Qizig`i u javob berardi. Shu payt k&okraklari q&olimga urilib ketdi...
Lekin ahmoqlik qilish fikridan qaytdim. Bu vaziyatni tugatish uchun undan ovqat qilib berishini so`radim. U "jonim bilan" deb chiqib ketdi.
Biroz ahmoqlik qilganim haqida o`yladim"Axir u 1 yosh kichik bo`lsa ham singlim,hali uni olishim aniqmas-ku. B&oldi boshqa ehtirosga berilmaymiz" dedim.
Lekin u juda ehtirosli ekan. Uni ehtirosini sal qo`zg`asang u ózini tiyib turolmasdi.

Xullas ovqatlanib yana suhbatga qaytdik...

Davomi bor...

Written by Armonimsan!